Περιεδρικό συρίγγιο είναι η επικοινωνία μεταξύ του εσωτερικού του εντέρου/ αυλού (εσωτερικό στόμιο) με το δέρμα, (εξωτερικό στόμιο).
Σε περιπτώσεις μη έγκαιρης και σωστής αντιμετώπισης ενός περιεδρικού αποστήματος, ή και σε περιπτώσεις χρόνιας δημιουργίας αποστημάτων υπάρχει κίνδυνος δημιουργίας συριγγίου.
Ο μηχανισμός δημιουργίας του περιεδρικού συριγγίου ξεκινάει με ένα απόστημα το οποίο θα δημιουργηθεί όταν μικρόβια από το έντερο περάσουν δια μέσω μιας μικρής τρύπας (εσωτερικό στόμιο) στον περιπρωκτικό χώρο και στη συνέχεια όταν το απόστημα ανοίξει αυτόματα ή με επέμβαση θα δημιουργηθεί ένα νέο άνοιγμα (εξωτερικό στόμιο). Έτσι δημιουργείται επικοινωνία (συρίγγιο) μεταξύ του έσω και έξω στομίου.
Αίτια
Το περιεδρικό συρίγγιο αναπτύσσεται, όταν ένα περιεδρικό απόστημα παροχετεύεται αυτόματα ή όταν δεν έχει αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά.
Επίσης, μπορεί να προκληθεί από παθήσεις του εντέρου όπως η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου. Η συγκεκριμένη πάθηση συνδέεται με την εμφάνιση περιεδρικού συριγγίου.
Τα περιεδρικά συρίγγια είναι συχνά το αποτέλεσμα ταυτόχρονου ή προϋπάρχοντος περιεδρικού αποστήματος. Από την άλλη πλευρά, ένα περιεδρικό συρίγγιο μπορεί να εμφανιστεί με ή χωρίς την παρουσία περιεδρικού αποστήματος. Όμως, το 50% των ασθενών με περιεδρικά αποστήματα θα έχουν και περιεδρικό συρίγγιο.
Συμπτώματα
Το περιεδρικό συρίγγιο μπορεί να έχει ελάχιστα έως σημαντικά συμπτώματα.
- Εκροή υγρού από το δερματικό (εξωτερικό) στομιο.
- Κνησμός.
- Δυσοσμία.
- Πόνος.
- Δημιουργία κοκκιωματώδους ιστού που ματώνει.
- Απόστημα εάν φράξει το έξω στομιο.
- Δημιουργία και άλλων συριγγίων και επέκταση.
Διάγνωση
Κατά την κλινική εξέταση του ορθού ανευρίσκεται ένα εξωτερικό άνοιγμα στο περιπρωκτικό δέρμα, από το οποίο εκρέει πύο ή κόπρανα. Η παρουσία κοκκιωματώδους ιστού στην οπή του δέρματος, υποδηλώνει ένα καλά εγκατεστημένο συρίγγιο. Μερικά συρίγγια κλείνουν από μόνα τους αλλά προσωρινά, γι’ αυτό και η διάγνωσή τους είναι δύσκολη.
Ο ενδοορθρικός υπέρηχος συμβάλλει αποτελεσματικά στην ανεύρεση της πορείας ενός περιεδρικού συριγγίου.
Η μαγνητική τομογραφία πυέλου μπορεί να εντοπίσει με ακρίβεια μέχρι 97% την πορεία του συριγγίου.
Tαξινόμηση περιεδρικών συριγγίων
Σύμφωνα με του χώρους που προκύπτουν από την ανατομική διάταξη, διακρίνονται 5 τύποι ορθοπρωκτικού συριγγίου με βάση τη σχέση τους με το σφιγκτήρα:
- μεσοσφιγκτηριακό συρίγγιο
- διασφιγκτηριακό συρίγγιο
- υπερσφιγκτηριακό συρίγγιο
- εξωσφιγκτηριακό συρίγγιο
- επιφανειακό συρίγγιο
Επίσης μπορεί να είναι απλά ή σύνθετα ανάλογα αν αποτελούνται από ένα ή περισσότερα (διακλαδιζόμενα) συρίγγια.
Η διάκριση αυτή είναι σημαντική και πρέπει να γίνεται πριν οποιαδήποτε παρέμβαση καθώς τόσο η κλινική εικόνα όσο και η αντιμετώπιση μπορεί να διαφέρει κατά περίπτωση.
Χειρουργική θεραπεία
Σκοπός της θεραπείας είναι να κλείσουμε αυτή την μη φυσιολογική δίοδο επικοινωνίας μεταξύ δέρματος και εσωτερικού του εντέρου, χωρίς να τραυματίσουμε τους σφιγκτήρες μύες του πρωκτού.
Tα περισσότερα περιεδρικά συρίγγια χρειάζονται χειρουργική αντιμετώπιση, διότι δεν μπορούν να κλείσουν από μόνα τους. Υπάρχουν διάφορες χειρουργικές τεχνικές, ανάλογα με την ταξινόμηση και τη βαρύτητα των συριγγίων.
Στα απλά περιεδρικά συρίγγια γίνεται η κλασσική διάνοιξη (fistulotomy) σε όλο το μήκος του συριγγίου, από το έξω στόμιο του (δέρμα) μέχρι το έσω (ορθό). Έτσι, δημιουργείται ένα αυλάκι το οποίο το αφήνουμε να κλείσει μόνο του. Η τεχνική αυτή έχει μεγάλα ποσοστά επιτυχίας (92-97%). Όμως μια από τις σοβαρές επιπλοκές της μεθόδου είναι η ακράτεια, αφού οι ίνες του σφιγκτήρα του πρωκτού κόβονται κατά την επέμβαση.
Υπάρχουν για αυτό τον λόγο και μια σειρά άλλες τεχνικές που μπορούν να συνδυαστούν με την διάνοιξη του συριγγίου, που δεν περιλαμβάνουν διατομή των ινών του σφιγκτήρα:
- Έγχυση Κόλλας ινώδους
- Προωθητικός ενδοορθικός βλεννογονικός κρημνός
- Τοποθέτηση Seton
Eάν ο πόρος του συριγγίου περνά μέσα από τους σφιγκτήρες, τότε δεν θα πρέπει να επιλεχθεί η κλασική διάνοιξή του (fistulotomy).
Μια προσωρινή εναλλακτική μέθοδος, είναι η τοποθέτηση ενός ράμματος (Seton) ή παροχέτευσης, διαμέσου όλου του μήκους του συριγγώδους πόρου. Τα άκρα του δένονται εξωτερικά σχηματίζοντας ένα δακτυλίδι γύρω από τον πρωκτό που περιλαμβάνει τον συριγγώδη πόρο.
Αυτό μπορεί να μείνει για 8 – 12 εβδομάδες, με σκοπό να προσφέρει ελεγχόμενη παροχέτευση του συριγγίου. Έτσι, επιτρέπεται η ύφεση της φλεγμονής και η σταδιακή αντικατάσταση του συριγγώδους πόρου από ινώδη ιστό.
